Zorg en contact

Ambulancechauffeur

Contact met mensen

‘In 1996 ben ik officieel ambulancechauffeur geworden. Maar daarvoor reed ik ook al regelmatig op de ambulance’, vertelt Albert Hoekstra, gepensioneerd ambulancechauffeur. ‘Ik was jong en reed -naast mijn studie- op de taxi bij Kijlstra. Als er een spoedoproep kwam, dan verruilde ik gauw mijn colbertje voor een wit jasje en klom achter het stuur. Er is in de tussentijd veel veranderd. Gelukkig.

Zonder haast
Ik heb 40 jaar op de ambulance gereden; eind 2019 ben ik met pensioen gegaan. Voorheen reed ik alle ritten, dus ook die met spoed. Maar na een motorongeluk een aantal jaren geleden, ging dat helaas niet meer. Gelukkig kon ik aan de slag op de zorgambulance. Rijden zonder haast. Tijd en aandacht hebben voor patiënten en voor mantelzorgers. Contact met mensen, dat vond ik erg waardevol; je bouwde met sommige mensen echt een band op.

‘Ik verruilde gauw mijn colbertje voor een wit jasje en klom achter het stuur. Er is in de tussentijd veel veranderd. Gelukkig.’

Albert Hoekstra, gepensioneerd ambulancechauffeur

Zorg en veiligheid
Het rijden met spoed heb ik eigenlijk niet gemist. Met piepende banden door de bocht is leuk, maar het gaat niet om het scheurwerk. Het gaat om de zorg en de veiligheid voor de patiënt. Dat leer je snel genoeg. Hetzelfde geldt voor relativeren en je werk niet mee naar huis nemen. Ik heb veel, heel veel, mensen jong zien sterven. Daarom ben ik elke verjaardag extra blij dat ik weer een jaar ouder ben geworden. Ik kijk met veel plezier en voldoening terug op mijn leven als ambulancechauffeur bij Kijlstra.’